کرونا چو از چین به ایران رسید به شیپور جنگ و به کرنا دمید به یاران همی گفت خنده به لب بگیرم من ایران به یک یا دوشب کمندی به سوی کمندان فکند که گیرد گروهی فرستند به بند ولیکن ندانست آن جِرم پست که دستش سرانجام خواهد شکست پزشکان بپوشند روپوش رزم برای عدو عزم را کرده جزم الا ای کرونا هیولای هیز تنت عاقبت می شود ریز ریز اگر دیو هستی اگر اژدها زتدبیر دانش نگردی رها توگر شاخ داری و کله ی گرد سرت را بکوبیم با سد شگرد پرستار و دکتر کنون رستمند ولیکن کتاب است تیغ و کمند جهان از خشونت دگر خسته است کنون گرز رستم قلم گشته است درآخر کرونای بد ذات و زشت دمارش درآید در اردیبهشت دکتر نادر نوری اسفند 98
1
نماینده مردم - نماینده ملت
...
1